CHODOWIECKI DANIEL

 (1726-1801), niemiecki grafik, rysownik i malarz polskiego pochodzenia. Urodzony w Gdańsku, czynny głównie w Berlinie. Samouk. 1764 przyjęty jako malarz miniatur do ASP w Berlinie, 1797 jej dyrektor. Dokumentalista codziennego życia niemieckiego mieszczaństwa i warstw niższych. Ilustrator dzieł naukowych, powieści i sztuk teatralnych (np. F.G. Klopstocka, G.E. Lessinga, J.J. Rousseau, L. Sterne’a, Woltera). W 1773 wykonał cykl rodzajowych rysunków Podróż do Gdańska (m.in. sylwetki polskiej szlachty i arystokracji).

Rysował sangwiną profilowe portrety. W akwafortach podejmował m.in. tematy religijne. Z dorobku Chodowieckiego zachowało się około 30 obrazów olejnych (Pożegnanie J. Calasa z rodziną 1767), około 4000 rysunków i 2000 rycin. Sztukę Chodowieckiego cechuje wyostrzone widzenie świata, humor i elementy sentymentalizmu. Często porównywany z W. Hogarthem. Realistyczna sztuka Chodowieckiego wywarła wpływ na sentymentalno-idealistyczne malarstwo niemieckie.